پاتوژن‌های ویروسی می‌توانند دستگاه گوارش را در کودکان و بزرگسالان مبتلا کنند. این سندرم معمولاً شامل اسهال است و ممکن است علائم دیگری مانند استفراغ و درد شکم را نیز در بر گیرد.

ویروس‌های مرتبط

بسیاری از ویروس‌ها می‌توانند این سندرم را ایجاد کنند که شامل نوروویروس‌ها (noroviruses)، روتاویروس‌ها (rotaviruses)، ساپوویروس‌ها (sapoviruses)، آدنوویروس‌ها (adenoviruses) و آستروویروس‌ها (astroviruses) می‌شود.

علائم در بزرگسالان

بیماران بزرگسال معمولاً با شروع حاد اسهال و استفراغ (اغلب در عرض ۲۴ تا ۴۸ ساعت پس از مواجهه) مراجعه می‌کنند. اغلب با علائم تهوع، تب، کسالت، بی‌اشتهایی و درد شکم همراه است. بیماری معمولاً حدود ۲ روز طول می‌کشد. میزان حمله ثانویه می‌تواند بالا باشد (به‌ویژه اگر عفونت به‌دلیل نوروویروس‌ها باشد).

علائم در نوزادان

نوزادان ممکن است با اسهال آبکی و تغذیه ضعیف مراجعه کنند. تب و استفراغ کمتر شایع است. برخی موارد ممکن است با ناهنجاری‌های الکترولیتی همراه باشد. بیماری ممکن است تا ۱۵ روز طول بکشد. شدت علائم می‌تواند متفاوت باشد و به در دسترس بودن مراقبت‌های حمایتی مناسب بستگی دارد (برخی از سری‌ها گزارش مرگ‌ومیر بالا می‌دهند). اگرچه برخی پاتوژن‌های ویروسی با شیوع در بخش نوزادان مرتبط بوده‌اند، اما برخی سویه‌های اشریشیا کولی (Escherichia coli) به‌طور شایع‌تری مسئول هستند.

بیماران مبتلا به نقص ایمنی

بیماران مبتلا به ایدز یا کسانی که به‌طور دیگری دارای نقص ایمنی هستند ممکن است با یک دوره طولانی بیماری همراه با کاهش وزن قابل توجه در هنگام عفونت با برخی پاتوژن‌های ویروسی مواجه شوند. یکی از پاتوژن‌های ویروسی مهم در این جمعیت، سیتومگالوویروس (cytomegalovirus) است. تشخیص افتراقی اسهال در بیماران دچار نقص ایمنی بسیار گسترده است و درگیر کردن یک متخصص بیماری‌های عفونی در مراقبت از این بیماران مفید است.

شیوع در جوامع بسته

شیوع گاستروانتریت در جوامع بسته از جمله مدارس، بیمارستان‌ها، کشتی‌های کروز و خانه‌های سالمندان، همچنین در رستوران‌ها یا وعده‌های غذایی آماده رایج است.

برای علل باکتریایی گاستروانتریت، به بخش گاستروانتریت مراجعه کنید.